Autor: Sławomir Wrzos

Zadzwoniła do mnie mama jednego z moich małych pacjentów.

— Dzień dobry, pół roku temu robiłam u pani okulary córce… — zaczęła, a ja od razu się wyprostowałam. — Byłyśmy właśnie na wizycie kontrolnej i pani doktor powiedziała, że okulary są źle dobrane. Zsuwają się z nosa, nie trzymają się dobrze…

Poczułam ukłucie niepokoju. Skóra mi lekko ścierpła.

— Ojej… — odpowiedziałam spokojnie. — To zapraszam, zobaczymy, co da się zrobić. Może wystarczy podregulować zauszniki albo noski, dokręcić śrubki. Jak tylko zobaczę okularki i córkę, będę mogła coś więcej powiedzieć.

Kilka dni później przyszły razem do salonu na ul. Kozią. Mama podeszła do mnie i powiedziała:

— To ja dzwoniłam.

Wzięłam okulary do ręki… i zamarłam. Oprawka w ogóle nie wyglądała znajomo. Z taką nigdy nie pracowałam.

— Przepraszam, ale chyba te okulary nie były robione u nas? — zapytałam ostrożnie.

Mama roześmiała się lekko, nieco zakłopotana.

— Nie, rzeczywiście. Robiłyśmy je w salonie przy gabinecie okulistycznym. Ale po wizycie pani doktor powiedziała, że coś jest nie tak. A panie z tamtego salonu tylko przytaknęły. Więc zabrałam receptę i przyszłam do pani.

Potwierdziłam, że oprawka rzeczywiście była źle dobrana: za szeroka, z niskim mostkiem — przez co okulary nie miały szans dobrze leżeć. Wspólnie dobrałyśmy nową, odpowiednio dopasowaną do kształtu twarzy córki. Wytłumaczyłam wszystko spokojnie: dlaczego ta oprawa będzie lepsza, jak będzie się trzymać, na co zwrócić uwagę w przyszłości.

Mama uśmiechnęła się z ulgą.

— Wiedziałam, że tu ktoś mnie potraktuje poważnie.

Zrobiłam okulary — i, nie ukrywam, dobre wrażenie też.

Morał: Zawsze warto zachować spokój i otwartość — nawet jeśli sytuacja zapowiada się niezręcznie. Profesjonalne podejście buduje zaufanie, a zaufanie wraca.

Beata C.

Do salonu na przeciwko Bramy Krakowskiej przyszła mama z czternastoletnią córką. Dziewczyna miała poważną wadę wzroku: -6,50 i -5,00 z astygmatyzmem. Zdecydowały się na soczewki MiyoSmart (hamujące postęp krótkowzroczności).

Podczas wywiadu mama wspomniała, że córka ma ADHD, zespół Aspergera i zaburzenia emocjonalne.

— Zdarza się, że trudno jej się przystosować do zmian — powiedziała cicho, jakby z obawą.

Zrobiło mi się cieplej w gardle. Pomyślałam: „Czy poradzi sobie z adaptacją do nowego typu soczewek?”.

Nie powiedziałam nic o swoich wątpliwościach. Zamiast tego spokojnie wyjaśniłam:

— Soczewki MiyoSmart mają trochę inną konstrukcję niż standardowe. Na początku może być odczuwalna różnica, ale wszystko pani pokażę i wytłumaczę.

Pokazałam, jak zbudowana jest soczewka, omówiłam, jak z niej korzystać i co może się wydawać nietypowe na starcie. Dziewczyna słuchała w milczeniu, ale uważnie.

Dzień odbioru nadszedł szybko. Gdy tylko założyła okulary, spojrzała na mnie i… uśmiechnęła się szeroko.

— W końcu widzę dobrze! — powiedziała z entuzjazmem.

Kamień spadł mi z serca z takim hukiem, że prawie było go słychać. Wyszła z salonu w okularach, bez cienia niepokoju.

Kilka dni później zadzwoniła mama.

— Chciałam tylko powiedzieć, że od pierwszego dnia nosi okulary bez problemu. Żadnych oporów. Sama z siebie zakłada. To dla nas ogromna ulga.

Uśmiechnęłam się sama do siebie. Czasem to, co nas najbardziej stresuje, kończy się najprościej.

Morał: Nie oceniaj z góry procesu adaptacji — każde dziecko, każda osoba jest inna. Cierpliwość, zrozumienie i dobra komunikacja potrafią zdziałać więcej niż założenia i obawy.

Beata C.

Pewnego popołudnia do salonu pod wielkim kasztanem, przyszła elegancka pani w wieku około 65 lat. W ręce trzymała świeżą receptę na okulary.

— Dzień dobry, chciałabym zrobić nowe okulary. Mam nową receptę od okulisty — powiedziała z uśmiechem.

Przejrzałam dokument. Zawierał korekcję zarówno do dali, jak i do bliży. Zerknęłam na panią i zapytałam:

— Widzę, że zmiana w okularach do dali jest minimalna — tylko 0,25 dioptrii. Czy okulista wspominał, że nie trzeba ich wymieniać?

— Tak, powiedział, że nie ma sensu. Ale ja i tak chciałabym coś zmienić. Te oprawy już mi się znudziły — odpowiedziała stanowczo. — Czuję, że czas na coś nowego.

Uśmiechnęłam się.

— A może zamiast dwóch osobnych par, spróbowałaby pani jednej? Takiej, którą można nosić i do czytania, i do patrzenia w dal. Mam na myśli okulary progresywne.

Zainteresowanie pojawiło się w jej oczach.

— Progresywne? Słyszałam o nich, ale nigdy nie próbowałam. Jak to działa?

Wytłumaczyłam, że szkła progresywne pozwalają płynnie widzieć na różne odległości — bez konieczności zmieniania okularów.

— To brzmi jak coś dla mnie — przyznała. — Zawsze szukam tych do czytania po torebce. Czasem nawet ich nie znajduję.

Zdecydowała się na badanie komfortu widzenia. Gdy spojrzała na tablicę z nową korekcją, wyraźnie się ożywiła.

— Widzę o dwa rzędy więcej niż w moich obecnych okularach! — zawołała zaskoczona. — A mówili, że nie ma dużej różnicy!

Tydzień później zadzwoniłam, żeby zapytać, jak sprawdzają się nowe okulary.

— Rewelacyjne! — usłyszałam w słuchawce. — Naprawdę. Nie wiedziałam, że tak może wyglądać komfort. To była świetna decyzja.

Morał: Nawet niewielka zmiana w korekcji może znacząco poprawić jakość widzenia. Warto rozważyć okulary progresywne — to wygoda, estetyka i koniec z ciągłym szukaniem okularów do czytania.

Justyna Ł.

Do salonu optycznego, na przeciwko Katedry, wszedł młody mężczyzna, może dwadzieścia trzy lata, ubrany na sportowo, z lekkim niepokojem w oczach.

— Dzień dobry — powiedział. — Chciałbym kupić okulary, takie bez korekcji, ale z tą specjalną powłoką dla kierowców. Ktoś mi je polecał.

Spojrzałam na niego uważnie.

— Rozumiem. A mogę zapytać, dlaczego akurat takie okulary? Jeździ pan dużo samochodem?

— Tak, całkiem sporo. Głównie wieczorami i nocą. Ale… coraz częściej mam problem z widzeniem w trudnych warunkach. Światła mnie oślepiają, wszystko się rozmazuje. Myślałem, że może te okulary coś pomogą.

Zawahałam się przez chwilę.

— A pracuje pan też przy komputerze?

— Tak, po osiem, dziesięć godzin dziennie — odpowiedział, masując skronie. — Ostatnio oczy mi się szybko męczą.

Z doświadczenia wiedziałam, że coś tu nie gra. Zaproponowałam badanie wzroku.

— Nigdy nie nosił pan okularów?

— Nigdy. Zawsze miałem dobry wzrok. Ale może się starzeję… — zażartował z lekkim uśmiechem.

Badanie wykazało, że ma astygmatyzm. Nic poważnego, ale wystarczająco, by wpływać na jakość widzenia, szczególnie w nocy i przy pracy z monitorem.

— Mamy rozwiązanie — powiedziałam. — Zamiast okularów bez korekcji, możemy dobrać takie z odpowiednią mocą i powłoką antyrefleksyjną. Poprawi to komfort jazdy i pracy.

Był zaskoczony.

— Serio? Nawet nie wiedziałem, że mam jakąś wadę.

— To się zdarza częściej, niż się panu wydaje.

Kilka dni później wrócił po odbiór okularów. Wyszedł z salonu uśmiechnięty, mówiąc:

— Różnica jest ogromna. Czuję się, jakbym pierwszy raz od dawna widział wszystko wyraźnie.

Morał: Jeśli odczuwasz dyskomfort podczas jazdy nocą czy pracy przy komputerze, nie zakładaj od razu, że to zmęczenie czy wiek. Warto sprawdzić wzrok — odpowiednia korekcja może znacząco poprawić jakość życia.

Justyna Ł.

Pani Marzena weszła do salonu optycznego na Królewskiej, trzymając w dłoniach swoje okulary progresywne. Na jej twarzy malowało się zmartwienie.

— Dzień dobry, mam problem… — zaczęła niepewnie. — Umyłam okulary w myjce ultradźwiękowej i… coś się stało z soczewkami.

Specjalista salonu – Alicja – wzięła okulary do ręki i przyjrzała się im uważnie. Powłoka antyrefleksyjna była całkowicie zniszczona, a powierzchnia soczewek wyglądała matowo.

— Niestety, myjka ultradźwiękowa mogła uszkodzić powłokę. Oprawka jest w porządku, ale soczewki… — spojrzała na klientkę ze współczuciem — nie dadzą się już uratować.

Pani Marzena westchnęła ciężko.

— A to były moje ulubione… Nie wiedziałam, że tak się może stać.

— Niestety, okulary progresywne wymagają delikatnej pielęgnacji. Nie powinno się ich myć w myjkach ultradźwiękowych ani używać agresywnych środków chemicznych — wyjaśniła Alicja. — Ale możemy wykonać badanie wzroku i dobrać nowe szkła. Mamy też specjalny rabat na wymianę.

— To na pewno będzie kosztowne… — Pani Marzena zawahała się.

— A czy ma pani ubezpieczenie okularów? Często pokrywa ono wymianę w takich sytuacjach.

— Ojej, zupełnie o tym zapomniałam! Muszę sprawdzić.

— Warto, może uda się sporo zaoszczędzić — uśmiechnęła się Alicja.

Morał: Okularów nie należy myć w myjkach ultradźwiękowych ani agresywnych środkach chemicznych, aby uniknąć uszkodzeń. Warto również przypominać klientom o ubezpieczeniu, które może pokryć koszty wymiany w przypadku zniszczenia.

Alicja K.

Była sobota, spokojne popołudnie w salonie optycznym na Królewskiej. Klienci przychodzili i wychodzili, przymierzali okulary, zamawiali soczewki. Wtedy zadzwonił telefon. Odebrałam, nie spodziewając się, że za chwilę ktoś będzie potrzebował natychmiastowej pomocy.

Po drugiej stronie słuchawki odezwał się roztrzęsiony kobiecy głos.

— Dzień dobry… Ja… Jestem w Lublinie przejazdem… Moja soczewka… Pękła mi na oku… Nie widzę prawie nic! — mówiła szybko, prawie płacząc.

— Proszę się uspokoić — powiedziałam spokojnym tonem. — Gdzie pani jest? Czy może pani bezpiecznie zatrzymać samochód?

— Już to zrobiłam! Stoję na parkingu, ale nie mam zapasowych soczewek ani okularów! A mam dużą wadę wzroku… Tylko, że w stresie… nie pamiętam dokładnie ile.

Sytuacja była poważna. Wiedziałam, że kobieta nie może tak po prostu ruszyć dalej, a jazda na ślepo była skrajnie niebezpieczna.

— Proszę przyjechać do naszego salonu — powiedziałam. — Możemy wykonać badanie na miejscu i dobrać odpowiednie soczewki.

— Naprawdę? To cudownie! — odetchnęła. — Podajcie mi tylko adres, bo ledwo widzę.

— Zaraz wyślę pani SMS-a. Czy ktoś może panią przywieźć?

— Nie, jestem sama… ale jakoś dojadę.

Po kilkunastu minutach drzwi salonu otworzyły się i weszła kobieta około trzydziestki, nerwowo mrugając jednym okiem. W drugim oku nadal tkwiła pęknięta soczewka, która sprawiała jej ogromny dyskomfort.

— To pani dzwoniła? — spytałam, widząc jej napiętą twarz.

— Tak… Przepraszam, że tak panikowałam, ale to było okropne! Nie wiedziałam, co robić… — odpowiedziała, masując skronie.

— Proszę usiąść. Najpierw usuniemy tę uszkodzoną soczewkę, żeby nie podrażniała oka. Potem zbadamy wzrok i dobierzemy nowe.

Zajęło nam to kilkanaście minut. Po badaniu okazało się, że kobieta ma wadę aż -7.00D. Wyjaśniłam jej, że przy tak dużej krótkowzroczności zawsze powinna mieć zapasową parę soczewek lub okulary awaryjne.

— To prawda — przyznała, wciąż dochodząc do siebie. — Zawsze o tym myślę, ale jakoś nigdy nie mam czasu kupić dodatkowej pary. Dzisiaj nauczyłam się, że to był błąd.

Wręczyłam jej nowy komplet soczewek.

— Dziękuję! Nawet nie wie pani, jak mi pani pomogła! — uśmiechnęła się z wdzięcznością.

— Cieszę się, że trafiła pani na nas — odpowiedziałam. — Ale proszę obiecać, że od teraz zawsze będzie pani miała zapas!

— Obiecuję! — zaśmiała się, a jej twarz rozjaśniła ulga.

Wyszła, widząc już wszystko wyraźnie. A ja zostałam z myślą, jak niewiele potrzeba, by kogoś uchronić przed naprawdę poważnym niebezpieczeństwem. Czasem wystarczy jeden telefon i trochę życzliwości.

Justyna Ł.

Cena okularów zależy od połączenia oprawy i soczewek dopasowanych do Państwa potrzeb. To inwestycja w komfort, styl i przede wszystkim – jakość widzenia. Poniżej przedstawiamy kluczowe czynniki wpływające na koszt:

1. Wybór oprawy – dlaczego warto zwrócić uwagę na więcej niż tylko cenę?

• Wygoda i anatomia: Dobrze dobrana oprawa nie uciska skroni ani nosa, nawet po wielu godzinach noszenia.
• Moda i unikalność: Markowe oprawy (np. Ray-Ban, Gucci) oferują oryginalne wzory kolorystyczne i kształty, które podkreślają styl.
• Waga: Lekkie materiały (tytan, acetat) redukują nacisk na nos, co jest kluczowe przy mocnych szkłach.
• Wytrzymałość: Oprawy z wysokiej jakości tworzyw lub metali są odporniejsze na uszkodzenia.
• Dopasowanie do korekcji: Nie każda oprawa pasuje do mocnych soczewek – niektóre wymagają specjalnego przygotowania.
• Uczulenie: Są oprawy z powłoką chromu, który uczula i takie bez niego. Niektóre osoby uczula nawet plastyk lub silikonowe nanośniki.

Cena opraw: Od 200 zł za modele podstawowe do 2000+ zł za markowe designerskie kolekcje.

2. Soczewki okularowe – co wpływa na ich cenę?

• Przeznaczenie: Inne soczewki potrzebne są do pracy przy komputerze, a inne do jazdy samochodem (np. konstrukcja, antyrefleks, powłoka Blue Block). Rozróżniamy podstawowe konstrukcje:
  • do pracy,
  • do jazdy samochodem,
  • progresywne do wszystkiego,
  • przeciwsłoneczne z korekcją,
  • dla osób 25-45 lat z uwzględnieniem korzystania ze smartfonu,
  • dla osób 5-20 lat hamujące postęp krótkowzroczności,
  • dla osób noszących naprzemiennie soczewki kontaktowe i okulary.
    
    Każdy z tych rodzajów składa się z podkategorii.
• Jakość widzenia: Im precyzyjniejsza korekcja (np. soczewki indywidualne wykonane w technologii freeform), tym ostrzejszy obraz – zwłaszcza przy astygmatyzmie lub wysokiej wadzie.
• Funkcje dodatkowe: Powłoki antyrefleksyjne, UV, światłoczułe, polaryzacyjne, oleofobowe (łatwe czyszczenie), hydrofobowe (krople wody nie rozpływają się tylko spływają), antystatyczne, filtr światła niebieskiego do korzystania w sztucznym świetle – każda zwiększa komfort, ale i koszt.
• Trwałość: Utwardzane soczewki są odporniejsze na zarysowania.
• Grubość i waga: Soczewki wysokowspółczynnikowe (np. indeks 1.74) są cieńsze i lżejsze, ale droższe niż standardowe.
  Soczewki mineralne mogą być jeszcze cieńsze i bardziej odporne na zarysowania, ale będą co najmniej dwa razy cięższe.
• Indywidualizacja: Soczewki uwzględniające anatomię twarzy (np. różne rozstawienie oczu), profil oprawy czyli łuk oprawy, kąt pantoskopowy (pochylenie tarczy oprawy w pionie), odległość oka od szkła, mogą być jeszcze inne elementy brane pod uwagę – zapewniają szersze pole widzenia.
• Marka: Soczewki renomowanych firm (Zeiss, Essilor, Hoya, Rodenstock,Seiko…) gwarantują lepszą optykę i technologie.

Cena soczewek: Od 150 zł (para)za podstawowe do 6000+ zł za zaawansowane rozwiązania (np. progresywne z powłoką fotochromową).

Podsumowanie:

Biorąc pod uwagę, że okulary te wykonywane są na zamówienie pod konkretnego klienta z pewnych materiałów, czyli całkiem innych niż gotowe jednorazowe okulary np. z apteki, cena jest wyższa, ale adekwatna do jakości.

• Najtańsza opcja (podstawowa oprawa + soczewki): ~350–500 zł.
• Średni przedział (markowa oprawa + soczewki z powłokami): 1000–2500 zł.
• Premium (designerska oprawa + soczewki wysokiej klasy): 2500–5000+ zł.

Chętnie pomożemy dobrać rozwiązanie idealne dla Państwa potrzeb i budżetu – zapraszamy na konsultację!